مجله علوم پیراپزشکی و توانبخشی مشهد- دوره 6 -شماره 2( تابستان 1396 ) سایت مجله : ir.ac.mums.jpsr://http
Examining the Prevalence of Musculoskeletal Impairments and Its Association with Upper Extremity Functional Disability of Nurses
1,Derakhshanrad SA 2, Alamdarifar Sh 3,Zeynalzadeh Ghoochani B
Abstract
Purpose: Impairment means a deficit in the body structure such as the musculoskeletal system.
Functional disability refers to the defective interactions between the individual and the
environment. Examining the relationship between impairment and disability determines the role of impairment in making disability. The aim of this study was to estimate the prevalence of upper extremity musculoskeletal impairments and the relationship between such impairments and upper extremity functional disability of registered hospital nurses.
Methods: This cross-sectional observational study conducted at three affiliated hospitals of Shiraz University of Medical Sciences. Seventy two qualified nurses that were available in nurses’ station of hospitals at the time of sampling were studied. Data were collected by two self-reported questionnaires: Nordic and Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH).
The prevalence of impairments in different areas of upper extremity were estimated. Level of disability between two groups of cases with and without impairment were tested by T-test. Correlation between impairment and disability was assessed using Eta correlation coefficient.
Results: Having impairments in at least one area of the upper extremity were observed in
70.8% of study population. The mean score of DASH was 19.2±15.7. The level of sability was significantly higher in people with impairment than those without impairment (p=0.018). However, Eta correlation coefficient equated to 0.28 showed weak correlation between impairment and disability in the present study.
Conclusion: While the prevalence of upper extremity musculoskeletal impairments was
relatively high, the score of 19.2 in DASH questionnaire implied the low level of isability. Weak correlation between impairment and disability in this study may be due to a onlinear relationship between these two factors that necessitates more precise inspections and rther studies.
Keywords: Musculoskeletal impairment, Functional disability, Upper extremity, Nurses Received: 2015.12.23; Accepted: 2017.05.10
بررسی شیوع اختالالت اسکلتی-عضالنی و تعیین ارتباط آنها با ناتوانی عملکردی در اندام فوقانی پرستاران
1 سید علیرضا درخشان راد 2 ، شایان علمداری فر 3 ، بهاره زینل زاده قوچانی
هدف: اختالل به معنی نقص در عملکرد ساختارهای بدن نظیر سیستم اسکلتی-عضالنی است و ناتوانی دلالت بر نقص در تعامل بین فرد و محیط دارد. بررسی ارتباط بین اختلال و ناتوانی، سهم اختالل را در ایجاد ناتوانی مشخص مینماید. لذا هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختالالت اسکلتی-عضالنی و تعیین رابطه بین این اختالالت با ناتوانی عملکردی اندام فوقانی در پرستاران بوده است.
روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعهای مشاهدهای از نوع مقطعی است که در سه بیمارستان دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت. 72 پرستار در دسترس واجد شرایط که در زمان نمونه گیری در ایستگاههای پرستاری بیمارستان مستقر بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. اطالعات به شکل خود-اظهاری با استفاده از پرسشنامههای Nordic و isabilities (DASH (Hand and Shoulder, Arm the of جمعآوری شد. شیوع اختالالت در نواحی مختلف اندام فوقانی برآورد گردید. سطح ناتوانی در دو گروه با و بدون اختالل به کمک آزمون تی استیودنت بررسی شد. ارتباط بین وجود اختالل و ناتوانی به کمک ضریب Eta بررسی گردید.
یافته ها: داشتن اختالل در حداقل یک ناحیه از اندام فوقانی در 8/70 %از پرستاران مشاهده شد. میانگین نمره DASH ، 7/15±2/19 بود. سطح ناتوانی عملکردی اندام فوقانی در افراد دارای اختالل بطور معنادار بیشتر از افراد بدون اختالل بود )018/0=p .)لیکن ضریب Eta معادل 28/0 نشان داد که همبستگی بین اختالل و ناتوانی در مطالعه حاضر ضعیف است. نتیجهگیری: شیوع اختالالت اسکلتی-عضالنی اندام فوقانی در پرستاران مورد مطالعه نسبتاً باالست با این حال نمره 2/19 ر پرسشنامه DASH بیانگر این است که میزان ناتوانی در جامعه مذکور پایین است. ارتباط ضعیف بین اختالل و ناتوانی در این مطالعه میتواند به علت غیرخطّی بودن رابطه بین این دو عامل باشد که نیاز به بررسیهای دقیقتر و مطالعات بیشتر را ضروری می سازد.
کلمات کلیدی: اختالالت اسکلتی-عضالنی، ناتوانی عملکردی، اندام فوقانی، پرستاران
